Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. [Όποιος όμως μείνει σταθερός και κάνει υπομονή ως το τέλος, αυτός θα σωθεί.] (Κατά Ματθαίον 10,22 και Κατά Μάρκον 13,13)

Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων, την κρέμασε στην υπομονή. ''Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται''. Γι΄ αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν οι άνθρωποι στην υπομονή. Βλέπετε ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε τόσο από τις ελεημοσύνες του Ιώβ, όταν είχε όλα τα αγαθά, όσο από την υπομονή του, τον καιρό της δοκιμασίας. Να προσέχουμε να μην χάνουμε την υπομονή μας, για να μην χάσουμε τελικά την ψυχή μας.

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης